dinsdag 28 juni 2011

Real LA life

Waar was ik gebleven... o ja ik zou vertellen over m'n favoriete tv vermaak; een rechtszaak over een moeder van in de twintig die haar 2 jarige dochter vermoord zou hebben. De moeder, Casey Anthony, heeft de in de afgelopen twee jaar meer gelogen dan Jornan van der Sloot en haar zaak wordt dan ook met de Holloway zaak vergeleken. Het proces rondom deze dood is zo populair dat het 24/7 wordt uitgezonden op minimaal drie kanalen en verder komt het de hele dag door langs. Ze zou haar kind hebben vermoord een maand in dr achterbak hebben gehouden en vervolgens hebben begraven in een bos. In de tijd dat ze nog niet was gevonden is Casey keihard gaan feesten en heeft ze allemaal rare dingen gedaan, ik denk dan ook dat ze schuldig is. Het is echt fascinerend hoe dat hier allemaal gaat met een jury die al weken wordt afgezonderd enz. maar genoeg daarover back to my life :)


Zondag ochtend werd ik wakker en bij het ontbijt vertelde papa die al een ochtend wandeling er op had zitten, dat er van alles aan de hand was buiten, weg afzettingen dure auto's en dat kan maar 1 ding betekenen er is een award show aan de gang! Wie mij kent weet ik dat ik het dan niet kan laten om te gaan kijken dus na het winkelen, waar ik zo op terug kom,  zijn we bij het Shrine auditorium gaan kijken. Dit theater zit recht tegenover mijn summerhousing dus dat is wel echt typisch iets voor mij haha. Eerst hadden we wat aan de achterkant gekeken bij alle trailers van de sterren en daarna zijn we om het hele terrein heen gelopen en kwamen we bij de ingang waar heel veel mensen zich hadden verzameld om een glimp van hun idool op te vangen. Het was ook best een big-deal want het waren de Black Entertainment Television Awards, dat verklaarde ook wel waarom er allemaal zwarte mensen bij de ingang stonden, er alleen maar zwarte mensen waren uitgenodigd en ook alle sterren toch minimaal een tintje hadden. Het was best wel heel grappig om zoiets in het echt te zien. De line-up van de award show was ook niet mis: Beyonce, Lil' Wayne, Rick Ross, Rihanna, Ne-Yo, Drake, DJ Khaled, Alicia Keys, Bruno Mars, Kelly Rowland, Chris Brown, Jill Scott, Trey Songz, Mary J. Blige en nog een heleboel andere. Ik heb ook best wel veel sterren naar binnen zien gaan haha met dank aan alle meiden die ineens keihard iemands naam gingen schreeuwen zodat wij wisten waar we moesten kijken haha. Helaas heb ik de komst van Justin Bieber gemist want na een half uur waren we het toch wel zat, een klein baal momentje dus ;) Wat ik dan wel weer heel apart vond was dat Chris Brown bij dit publiek het populairst was, ondanks alles wat er is gebeurd tussen hem en Rihanna...

Hier werd heel hard om gegild, geen idee wie het is...

Rick Ross

de presentatrice van de BET awards

Ne-Yo

Dergelijke shows zijn heel vaak op USC, er zijn zelfs meer dan 500 concerten per jaar dus ik hoef me nooit te vervelen! Zondag avond ben ik met papa naar het beroemde L.A LIVE gegaan. Een mega entertainment centrum met onder andere het hoofdkantoor van AEG, waar ik hopelijk ooit werk :D, het Staple centre, home of the LA Lakers, het Nokia Theatre, bioscopen, restaurants waaronder Katsuya (bekend uit The Hills!) en nachtclubs. Hier zijn we naar de film Bad Teacher geweest van Cameron Diaz, echt een onwijze aanrader, we hebben echt keihard gelachen, stukken beter dan hangover 2. Uiteraard hadden we ook wat te drinken besteld, een small cola wat dan een beker is die je niet ineen in 1 hand kan houden en ongeveer twee kilo weegt door al het ijs wat erin zit maar je doet er dus wel lekker lang mee. Iig een goede afleiding zo vlakvoor de eerste officiele dag!

Maandag hebben zijn we eerst naar mn postbus gegaan waar ik mijn eerste post heb  kunnen ontvangen waar maar liefst 3 rekeningen in zaten! Vervolgens hebben we nog wat bank zaken geregeld en daarna heb ik mezelf ingechecked in mijn onderkomen voor de komende twee maanden. Het is letterlijk alsof je een film in  bent gestapt en alle cliches zijn zo waar. Ik deel mijn appartement met twee Taiwanese meisjes en maandag komt er nog een derde bij die op mijn kamer komt. Nu kan ik dus nog ff alleen slapen :) De meisjes zijn best aardig, Grace en Mindy maar hun engels is nog maar matig dus echt diepe gesprekken zijn het niet. OOk een hilarisch moment, ik had een doosje tampons in een la gestopt en een van de twee wist niet wat ze zag, ze vroeg wat zijn dat? Dus ik uitleggen, anyway in Taiwan gebruiken ze alleen maandverband vanwege iets met sexualiteit als ik het goed begrepen heb haha. Gister zijn we met z'n alle uit eten gegaan en heb ik zo een beetje iedereen gezien. Er zijn twee italiaanse jonges, Nikolo en Achilos en die zijn super aardig en er is een Duits meisje Julia die zit op het zelfde taalniveau als ik dus dat is wel makkelijk. Verder is iedereen Taiwanees, Chinees of Koreaans en ze spreken allemaal Chinees met elkaar dus dat is totaal niet te volgen maar dat zal deze week nog wel veranderen. 'S avonds heb ik mijn kamertje ingericht en ik voel me er al behoorlijk thuis. Ik kon alleen totaal niet slapen van alle nieuwe geluiden maar ja dat hoort er dan weer bij. 





Vandaag was het dan zo ver, de eerste officiele schooldag! We moesten om 8 uur voor ons gebouw verzamelen en daarna hadden we paspoort controle, en een korte introductie, waarna we naar een mega auditorium moesten voor de eerste test. Eerst hebben we nog een zogeheten icebreaker gedaan, binnen drie minuten moest je je aan drie mensen voorstellen uit 3 verschillende landen, voor mij niet zo moeilijk want iedereen komt uit een ander land. Vervolgens begon de test, je moest in een half uur een essay schrijven over een beroemdheid die je zou willen ontmoeten, waarom en wat je hem of haar zou willen vertellen. Ik heb geschreven over Richard Branson en het ging best makkelijk ik was ruim binnen de tijd klaar. Vervolgens had je nog honderd vragen over gramatica, woordenschat, luistervaardigheid en leesvaardigheid van de honderd vragen ben ik er over twee niet helemaal zeker en de rest ging volgens mij best goed dus ik ben wel tevreden. Morgen krijgen we de uitslag en hoor je op welk niveau je komt, ik hoop op level 5 of 6 dat zijn de twee hoogste , dus duimen maar. Ook kan je allerlei prijzen winnen, voor de hoogste cijfers, beste inzet, 100% aanwezigheid en betrokkenheid, dus je begrijpt ik heb mn gameface on! Vervolgens hebben we gelunched en heb ik gezellig met de RA's gepraat. Dit zijn Residential Advisors die bij ons in de dorms wonen en ons helpen met alles wat je maar wil en meegaan op activiteiten enz. Daarna nog een korte rondleiding en nu zit ik nog even gezellig bij mn pappie voordat ik over een half uurtje een verplichte meeting heb op mn dorm.  

Morgen krijgen we nog allerlei uitleggen en dingen en worden de groepen samengesteld dus dat zijn weer allemaal nieuwe dingen om naar uit te kijken.

Om m'n kamertje en straks mn eigen huisje gevuld te krijgen zijn we wel drie keer naar de Target geweest wat er ongeveer zo uit zag: 



Ook heb ik een fiets gekocht vandaag, een beachcruiser in zilver-chroom met baby roze velgen, een zwart zadel, een wit mandje, een donker roze voorwiel en een wit achterwiel, hij is echt super leuk!

Fight on! 

zaterdag 25 juni 2011

There and back again





Ik zit nu in een appartementje met uitzicht op USC, na bijna twee weken roadtrippen zijn we vandaag weer in lalaland aangekomen en hebben we een heel goed slaapplekje weten te bemachtigen. We zitten in een undergrad appartment bij usc wat in de zomer niet gebruikt wordt, we hebben nu dus voor twee personen een vierpersoons appartement, nu weet ik dus ook wat mij in augustus te wachten staat en I like it! We hebben net even ons shot Dutchynes genomen, heerlijk naar de laatste aflevering van Nick en Simon, the American Dream gekeken terwijl we onze pizza aan het opeten waren. We hebben hier helaas geen tv maar de mac houdt ons gelukkig bezig en ik heb nu dus eindelijk de tijd en internet om de avonturen die we hebben beleefd weer eens op te schrijven.







Ik was gebleven in Stove Pipe Wells de laatste keer dat ik heb geschreven, die avond hebben we een poging gedaan tot sterren kijken, het was stik donker, perfect dus, alleen de maan gaf zoveel licht dat we uiteindelijk nog niet veel zagen, balen dus. De dag erna zijn we alweer vroeg op pad gegaan richting de National Parks. Door vele verlaten wegen en omringd door de laatste catusbossen veranderde het landschap steeds meer. Iedere keer wanneer je om een berg heen reed, leek het alsof je in en compleet nieuwe wereld was aangekomen. Na de bergen achter ons gelaten te hebben kwamen we het eerste park binnen, hier hadden wij enig verschil van mening met onze tomtom, die ons over een onverharde weg heeft gestuurd van 20 mile, dat is zo een dertig kilometer. Hier konden we niet harder dan tien kilometer per uur rijden en moesten we met onze auto's door riviertjes, hopen dat de koeien aan de kant gingen en de honderden kleine squirrels ontwijken. Na al die tijd met samengeknepen billen hebben gezeten zijn we er gelukkig met alleen een bruine auto vanaf gekomen en konden we onze toch naar Viselia voortzetten. 








De volgende ochtend zijn we richting Sequoia National Park gereden, het is ongelooflijk hoeveel verschillende landschapen de staat California wel niet heeft. Het lijkt wel alsof je verschillende landen aan het doorkruisen bent! In Sequoia National Park vind je de Sequoia giants, dit zijn een van de grootste bomen soorten ter wereld. Dit besef je je pas als je voor zo een boom gaat staan echt niet normaal hoe gigantisch die dingen zijn! Na onze auto te hebben geparkeerd zijn we begonnen aan de beklimming van Morro rock, deze rots formatie is vast van groot belang voor iets maar dat is me even ontgaan, anyway het uitzicht was prachtig. Na de afdaling zijn we via het bos terug gelopen naar de auto en zijn we weer talloze squirrel varianten tegen gekomen, wij helemaal trots op deze wildlife spotting waar je u tegen zegt en promt lopen we tegen onze eerste deer aan! Super lief en eigenlijk helemaal niet bang voor ons stond ze daar lekker van een bosje te eten. Wij weer verder naar de auto gelopen en onderweg zie je verschillende delen van het bos die afgebrand zijn, die zijn gecontroleerde bosbranden die ze doen om erger te voorkomen, ook zorgt die ervoor dat het bos weer allemaal nieuw leven ontwikkeld. Voor de Sequoia's maakt het allemaal niet uit, zij zijn vuur bestendig!






Eenmaal weer op pad deden wij een beetje lacherig over alle borden die waarschuwde voor glad wegdek en ijs maar even later zagen we dan ook de eerste sneeuw bergen aan de kant van de weg. Dit is niet helemaal normaal want het hoort allang weg te zijn maar dit was de eerste week dat het warm weer was zo rond de 25-30 graden en het sneeuw smolt nu dan ook als een gek. Verder op hebben we nog een stop gemaakt bij de Sherman tree een van de grootste bomen van het park en hier hadden we wederom een deer gespot, helemaal voldaan konden we weer richting Viselia vertrekken. 




 De volgende ochtend zijn we al vroeg op pad gegaan richting Kings Canyon, wederom een prachtig park met zeer diepe, indrukwekkende valleien en wild stroomde rivieren en watervallen. Allemaal te danken aan het smeltwater. Ook hier hebben we besloten om een wandeling te maken, er gaat door dit park maar een weg en zodra deze ophield hebben we de auto aan de kant gezet en zijn we te voet verder gegaan. Deze wandeling was een stuk pittiger, we moesten een weg vinden over allerlei beekjes die waren ontstaan door het te veel aan water en vervolgens moesten we bijna twee kilometer door de zogeheten sierra sahara lopen, een nickname voor het gebied wat super heet was en waar we door mul zand moest lopen. Een stuk verder ging het gebied ineens over in een soort regenwoud en zagen we een tegemoetkomende wandelaar ineens een meter de lucht in springen, wat blijkt er was een slang! Nou ben ik daar dus echt geen held mee en bij ieder geluidje daarna sprong ik ook een meter de lucht in haha. Achteraf bleekt dat dit de beste slang is die je maar kan treffen, niet giftig en eet ratelslangen, maar ja dat wist ik toen nog niet. Het wandelen werd door al het water steeds lastiger waardoor we op een gegeven moment vast stonden op een soort eilandje, toen ik in de verte iets zag ritselen, ik: pap het is een fucking beer! Ik als een gek proberen dichterbij te komen, waar die moed vandaan kwam, papa staat er nog van te kijken haha maar helaas konden we echt niet over het water heen komen. Natuurlijk ook te laat voor een foto maar het was een hele grote zwarte beer die gelukkig wel van ons afliep. Wij waren natuurlijk uitermate tevreden met deze spotting dus de terug weg was een stuk minder zwaar!







We hadden het grootste geluk van de wereld want wij konden die avond in een lodge midden in het park slapen, het was echt puur geluk want de meeste lodges, eigenlijk allemaal, zijn een jaar van te voren al geboekt! De lodge was super primitief maar geweldig en we hebben heerlijk met de locals zitten kletsen. Hier hebben we wel een prachtige sterrenhemel gezien wat echt genieten was! Ook stikte het er van de humming birds  wat ik ook in de categorie wildlife meereken!


De volgende ochtend zijn we richting het histerisch toeristische, maar prachtige Yosemite gereden. De andere parken waren heerlijk rustig zeker als je wat verder de bossen inging maar dit park is zooo vreselijk druk! Wij hadden dan ook besloten de highlights over te slaan en recht door het park te trekken, super mooi overigens en een zeer goede beslissing want wat spotte mijn oog daar: een tweede beer!! Een stuk kleiner weliswaar en bruin deze keer maar held die ik was, stormde ik de auto uit om even een paar goede foto's te maken. Ik was overigens niet de enige en die beer had er echt niets van, wat aangeeft hoeveel mensen daar dus wel niet komen. Maar dat mag de pret niet drukken het was een heuse wilde beer! Ook in Yosemite komen de meest prachtige landschappen aan je voorbij en ook hier weer een aantal deers gezien en een hele hoop squirrels in allerlei soorten en maten. Aan de oost kant van het park was ook weer super veel sneeuw wat ons er van weerhield een wandeling te maken, er waren zelfs mensen aan het skieen en snowboarden! In een voormalig olympischpark. Eenmaal het park uit was het landschap weer volledig anders en hebben we in de middle of nowhere een superschattige lodge kunnen vinden om te overnachten. 









De volgende dag zijn we via lake Tahoe richting San Francisco gereden, lake Tahoe was prachtig maar weer erg druk. Na bijna twee weken rond de 30 graden gehad te hebben was het voor ons een behoorlijke schok dat SF in een dikke laag mist gehuld lag en het slechts dertien graden was! Rillend van de kou zijn we door China town gelopen en hebben we dankzij een goede tip een goede chinees gevonden. Gelukkig hadden we wel jassen en lange broeken bij want ook de dag erna, hoewel erg zonnig, was wederom erg koud! We zijn via de victoriaanse huizen, waar de traditionele full house foto hebben gemaakt door het golden gate park naar de brug zelf gelopen en vervolgens naar fishermans warf. Daar hebben we enkele zeeleeuwen gespot, de meeste waren weg wegens het broed seizoen maar het blijft natuurlijk leuk! Vervolgens via Telegraph hill naar de gay neighboorhood gegaan. Wie durft te beweren dat Amsterdam het meest gayfrienly is, is een grote leugenaar! IN SF duurt de gaypride die nu op z'n hoogte punt is, een hele maand en overal lopen man-man en vrouw-vrouw hand in hand zonder dat ook maar iemand een blik trekt, dit zie ik in Amsterdam echt niet op deze manier. 'S avonds hebben we gegeten in little italy waarna we weer moe terug naar het hotel zijn gegaan. Hoewel SF prachtig is, zou ik er zelf echt nooit willen wonen, het weer is te vaak koud maar wat nog veel erger is, is het dakloze probleem. Iedere grote stad heeft daklozen maar hier is het echt vreselijk. Ze zijn supervies, bedelen en zitten echt overal, met dank aan het hippie tijdperk, LAS Vegas en LA zijn hier echt niets bij en daar zeggen de zwervers god bless you en andere aardige dingen terwijl ze in SF nare dingen naar je roepen. We vingen dan ook van een lokale agent op dat het echt een groot probleem is waar veel te veel geld aan opgaat, dat is voor mij dus echt een downer!











Gister zijn we uit SF vertrokken en zijn we naar Berkeley gereden, je raad het al de plaats waar ik me paardje naar vernoemd heb. Hier ligt een hele prestigieuze universiteit, de is mooi maar niet mooier dan usc haha! Vervolgens zijn we langs de kust naar beneden gereden, het wilde maar niet warm worden dus zijn we veel verder gereden dan ons plan was. Onderweg weer zeeleeuwen gezien en uiteindelijk beland in Morrobay. Vanochtend zijn we hier ook weer vertrokken, vanaf Santa Barbara waar we hebben geluncht, wilde het eindelijk weer opwarmen, vervolgens zijn we via Malibu, wat een tegenvaller was, superdruk en aan een hele drukke weg, weer naar LA gereden. De kust was ondanks de kou wel erg prachtig, bochtige wegen, ik ben een ster in sturen geworden haha, hoge kliffen en mooie uitzichten. Onderweg heb ik ook nog een soort zeeotter gezien in het water, je kan ook het hele jaar whalewatchen maar dat hebben we helaas niet gedaan nu. 










California is echt prachtig, nog veel mooier en afwisselender dan ik had gedacht. We zijn maar een klein twee weken weg geweest maar het lijkt echt veel langer. Ik ben lekker uitgerust en morgen gaan we nog even de laatste spullen kopen en mn iphone eindelijk in orde maken en dan begint het maandag allemaal! Maandag is het move-in day en dan begin ik dinsdag om 8uur met mn eerste tentamen, altijd fijn haha. Waarschijnlijk vinden veel mensen het op dit moment onbegrijpelijk maar ik heb super veel zin in school!!! 


Dit was dan het laatste deel van de roadtrip voor het nieuwe deel van het echte leven gaat beginnen. Morgen kan ik hopelijk nog een stukje schrijven over ons favoriete vermaak van de afgelopen 2,5 week de Casey Anthony trial, drie keer zo erg als Joran maar daarover snel meer...

Fight on!