zondag 31 juli 2011

Tijuana baby

OMG wat een weekend was dit zeg, ik ben net thuis aangekomen en echt helmaal gesloopt! Mn weekje was lekker rustig begonnen donderdag naar de bios gezellig en vrijdag heerlijk geshopt in Santa Monica en zaterdag ochtend vroeg vertrokken naar Tijuana, Mexico. 

Laura was uitgenodigd door een vriend van haar vader om naar Tijuana te komen en naar het Shakira concert te gaan en ze had ons meegevraagd :) De beste man heet The Boss en heeft zo veel geld dat hij echt geen idee heeft waar hij het allemaal aan moet besteden. Hij heeft onder andere hotels, casino's, drafbanen, hondenracebanen, een voetbal club met stadion en hij doet van alles in politiek. Hij heeft een huis dat is echt niet meer normaal, voor wie wel eens in het Topkapi paleis in Istanbul is geweest: dit huis is veel groter en een schatten dat hij heeft, het lijkt wel een museum gemengd met een kasteel. 

Zaterdagochtend zijn we vertrokken met de trein naar San Diego, hier werden we opgehaald door onze chauffeur in auto nummer 1 en over de grens gereden en naar ons hotel gebracht. Hier konden we even snel omkleden en vervolgens werden we door auto nummer 2 naar het huis van the boss gebracht. Eerst kom je langs het stadion casino en de racetracks die dus min of meer in zn achtertuin liggen om vervolgens bij de oprijlaan te komen. Deze is enorm lang en de beste man heeft allemaal exotische dieren in zn tuinen rondlopen dit gaat van kangaroo's, albino kangaroo's tot de meest vreemde vogels die je je maar kan voorstellen. Ik heb zeker drie soorten gezien toen ik in Australie was. Vervolgens kwamen we bij de zebra en kamelen verblijven en daarna langs de mega garage waar meer dan honderd auto's klaar staan. Uiteindelijk kwamen we bij het huis aan waar we zn vrouw ontmoette. Zij was echt super aardig en eenmaal aan gekomen in het mega huis moesten we enorm ver lopen en kwamen we aan bij de family room. Hier zat de hele familie plus allerlei aanhang naar voetbal te kijken, uiteraard naar ZIJN club. De vrouw had ons uitgelegd dat we alles konden vragen aan de butler?! van drankjes tot en met eten alles was mogelijk. 

Na de voetbal wedstrijd die ze overigens verloren hadden maakten we ons klaar voor het concert. Inmiddles hadden er zich zo een 50 mensen in het huis verzameld en we werden allemaal in auto's van the boss naar het stadion gebracht. Echt ongelofelijk het was een hele stoet, onderweg kwamen we langs de tijgerverblijven, leeuwen, bizons en weet ik het allemaal. Eenmaal bij het stadion aangekomen kregen we onze eigen (gewapende) bodyguard, de andere moesten naar een speciale plek omdat het een benefietconcert was georganiseerd door zn vrouw en wij stonden lekker te chillen in de eerste ring. Bij iedere beweging die we maakte werden we gevolgd door de bodyguard wat best hilarisch was. 

Het concert was ook heel erg goed, Shakira kan heel goed zingen en al helemaal heel erg goed dansen.  Wel heel erg raar dat alles in het Spaans was. Na afloop werden we weer in een andere auto terug naar het huis gebracht waarna we in een Hummer naar het restaurant gebracht werden waar de hele club zat te eten. ons plan was eigenlijk om terug naar het hotel te gaan en vervolgens te gaan stappen want het was al 12 uur maar we wilden ze graag nog even bedanken. Maar tegen een man als de baas wordt geen nee gezegd dus zodra we aankwamen werd er een tafel bijgeschoven en moesten we mee eten, wat dan eigenlijk wel weer heel grappig was. Wij vonden het alleen vet sneu voor onze chauffeur maar daar waren ze voor volgens The Boss. Vervolgens had hij nog een regel: Tequila! en er is maar een manier hoe je dat mag drinken van hem. We moesten allemaal onze arm door die van hem halen tot drie tellen en in een keer het ding achterover slaan. Vervolgens moest je hem een hand geven, een zoen op de wang en een knuffel met twee armen. Hier moest ik wel even aan wennen maar het is super normaal in Mexico, zoals wij elkaar een hand geven geven zij onbekende een zoen en een knuffel, heel apart. En het was ook niet zomaar tequila, het was getrokken in dierenbotten en slangenogen dus daar moet je maar even niet aan denken. Je glaasje mocht ook nooit leeg zijn of vol want dan moest het allemaal opnieuw. Het eten was verder heerlijk om twee uur waren we klaar met eten en ging iedereen weg. Wij waren inmiddels zo moe dat we ook maar terug gingen in onze auto. 

Vanochtend zijn we redelijk op tijd opgestaan en toen we benden kwamen om te eten in het restaurant moeten we aan tafel bij eenvoetballer van de Tijuana club want dat was zo voor ons geregeld. Hij sprak alleen Spaans wat een beetje raar was maar uiteindelijk met Laura als tolk ging het allemaal heel goed, hij was net bij de club gekomen nadat zijn tijd in Dubai erop zat. Na het ontbijt werden we opgehaald in auto nummer 6 en naar de grens gebracht. Dit duurde helaas een eeuwigheid en toen we eindelijk bij het poortje kwamen na een uur moesten Laura en ik zelfs mee in de douane omdat onze I20's (visumpapieren) net gewisseld waren en dat moest doorgevoerd worden in het systeem. Het was niet een probleem en we wisten dat het zou gaan gebeuren maar het duurde wel een eeuwigheid. Uiteindelijk had onze lieve chauffeur ons helemaal naar San Diego gebracht en daar konden we weer in de rij want de trein had twee uur vertraging! Blijkbaar is de NS niet de enige. Dankzij wat snel ren werk van mij persoonlijk hadden we heerlijke plaatsen en de overvolle trein en konden we een poging wagen tot ons huiswerk, deze week hebben we al onze afsluitende toetsen. Om negen uur was ik dan eindelijk thuis in mn huisje en nu ga ik slapen en lekker nagenieten van dit crazy weekendje!







helaas geen foto's van het huis dat kon niet :(
Fight on!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten